Η διαχείριση του νερού έχει γίνει καυτό θέμα καθώς η Ισπανία προετοιμάζεται για περιφερειακές και δημοτικές εκλογές αυτόν τον μήνα και εθνικές εκλογές αργότερα μέσα στο έτος
Η σοβαρή ξηρασία στην Ισπανία αναγκάζει τις αρχές να λάβουν όλο και πιο αυστηρά μέτρα για την εξοικονόμηση νερού, συμπεριλαμβανομένων περιορισμών στο γέμισμα των πισινών.
Ένας νόμος που αναμένεται να τεθεί σε ισχύ τις επόμενες ημέρες θα απαγορεύσει στους κατοίκους της βορειοανατολικής περιοχής της Καταλονίας, να ξαναγεμίζουν άδειες πισίνες, ακόμη και καθώς μια ασυνήθιστα ζεστή άνοιξη υποδηλώνει ότι το ερχόμενο καλοκαίρι θα είναι ένα από τα πιο καυτά. Ο νόμος δεν θα ισχύει για δημόσιες πισίνες ή ξενοδοχεία.
Η διαχείριση του νερού έχει γίνει καυτό θέμα καθώς η Ισπανία προετοιμάζεται για περιφερειακές και δημοτικές εκλογές αυτόν τον μήνα και εθνικές εκλογές αργότερα μέσα στο έτος, καθώς οι αγρότες και άλλες βιομηχανίες αγωνίζονται για έναν ολοένα και πιο σπάνιο πόρο.
Η Ισπανία έχει μία πισίνα για κάθε 37 κατοίκους, και αυτές, επίσης, βρίσκονται πλέον στο επίκεντρο.
Στο Vacarisses, μια πόλη με θέα στην οροσειρά του Μοντσερράτ, οι κάτοικοι προετοιμάζονται για άλλο ένα δύσκολο καλοκαίρι μετά από 16ωρες διακοπές νερού πέρυσι, όταν οι υδροφόροι ορίζοντες στέρεψαν. Ο δήμαρχος Antoni Masana χαρακτήρισε τους περιορισμούς της πισίνας “αναγκαίο μέτρο” και τόνισε ότι η πόλη είχε εργαστεί για τη διάνοιξη νέων γεωτρήσεων.
“Λόγω της κλιματικής αλλαγής, βλέπουμε όλο και λιγότερες βροχές και νερό. Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να ξανασκεφτούμε, να προσαρμόσουμε το μοντέλο μας σε μια (νέα) πραγματικότητα”, είπε ο Masana.
Η Καταλονία είναι μια από τις πιο περιοχές της Ισπανίας με την μεγαλύτερη ξηρασία, με ορισμένες δεξαμενές στο 7% της χωρητικότητάς τους. Αυτός ο Απρίλιος ήταν ο θερμότερος και ξηρότερος στην Ισπανία από τότε που ξεκίνησαν τα αρχεία το 1961, σύμφωνα με την μετεωρολογική υπηρεσία AEMET.
Το Vacarisses έχει κερδίσει την τοπική φήμη για την ποσότητα των πισινών του. Με πληθυσμό 7.000 και περισσότερες από 1.500 εγγεγραμμένες πισίνες, υπάρχει μία για κάθε πέντε κατοίκους, αν και στον αστικό μύθο αυτό το ποσό έχει πολλαπλασιαστεί.
Ενώ η χρήση νερού για το γέμισμα των πισινών κατά τη διάρκεια μιας ξηρασίας είναι ανεύθυνη, το μεγαλύτερο μέρος των υδάτινων πόρων της Ισπανίας λαμβάνεται από τον αγροτικό τομέα, αντιπροσωπεύοντας το 70% της χρήσης νερού, είπε.
Σύμφωνα με τον Delacamara, η Ισπανία στερείται κεντρικών πολιτικών για τη διαχείριση των υδάτων που θα μπορούσαν να παράσχουν κίνητρα στους αγρότες να χρησιμοποιούν πιο ακριβό αφαλατωμένο νερό για άρδευση, με τις αποφάσεις για τα ποσοστά νερού να πέφτουν στα τοπικά δημοτικά συμβούλια.
Είναι ένα σύστημα «που είναι επιρρεπές σε τροποποιήσεις κατά τις προεκλογικές περιόδους στις οποίες όλοι οι δήμαρχοι υπόσχονται φθηνότερο νερό σε ένα πλαίσιο κλιματικής αλλαγής και ξηρασίας», προσθέτει.