Οι αγροτοδασικές πυρκαγιές στη χώρα μας, αλλά και όλων των περιοχών με μεσογειακό κλίμα, είναι συνυφασμένες με τα δασικά τους οικοσυστήματα, με την πυρόφιλη χαλέπιο πεύκη να κυριαρχεί και να είναι το σημαντικότερο εργαλείο της φύσης για την αναγέννηση.
Για την αντιμετώπιση αυτών των πυρκαγιών και των συνεπειών τους ασφαλώς και πρέπει να εφαρμόζονται τόσο οι εκκενώσεις όσο και η καταστολή με εναέρια μέσα. Όμως η εμπειρία από την αποκλειστική τους χρήση δεν λύνει το πρόβλημα.
Στη χώρα μας κυριαρχούν σήμερα δύο είδη πυρκαγιών, οι αγροτοδασικές, που αφορούν σε αγροτικού και δασικού χαρακτήρα εδάφη και οι περιαστικές, που προέκυψαν αργότερα και αφορούν σε ένα ανθρωπογενές σύμπλεγμα δόμησης και βλάστησης. Και στις δύο χρειάζεται μια άλλη προσέγγιση.
Ξεκινώ από τις αγροτοδασικές, δηλαδή τις πυρκαγιές της επαρχίας.
Το ζήτημα εκεί είναι πως θα ξαναφέρουμε τον άνθρωπο στο δάσος κι αυτό μπορεί γίνει μόνο με την άσκηση χρήσεων που θα είναι συμβατές με τους κανόνες της αειφορικής διαχείρισης των δασών, δηλαδή οργάνωση στους τομείς της πρόληψης και της έγκαιρης επέμβασης .
Κι αυτό σημαίνει αντιπυρικά σχέδια και έργα συντήρησης και δημιουργίας υποδομών (δασικοί δρόμοι, αντιπυρικές ζώνες κ.λπ.), αλλά και εικοσιτετράωρη φύλαξη όλη την αντιπυρική περίοδο, στην οποία θα συμμετέχουν όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς και οι εθελοντές, βάσει ενός σχεδίου που θα περιλαμβάνει και δυνατότητα έγκαιρης παρέμβασης, όταν προκύψει επεισόδιο, μέσα σε 15 λεπτά.
Γι αυτές τις επεμβάσεις μόνο οι άνθρωποι που ζουν από και μέσα στο δάσος μπορούν να ανταποκριθούν.
Τι κάναμε εμείς ως κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ για να τους εντάξουμε όλους σε αυτή τη προσπάθεια. Δύο παρεμβάσεις, η πρώτη να θεσμοθετήσουμε την υποχρεωτική ανάληψη αυτών των εργασιών από συνεταιρισμούς εργασίας των κατοίκων αυτών των περιοχών, ενώ την ίδια στιγμή κάναμε κι ένα παραπάνω βήμα με εργαλείο τον ΟΑΕΔ.
Επιδοτήσαμε πέντε χιλιάδες ανέργους, μετατρέποντας στην πράξη την ανεργία τους σε εργασία. Στους δώδεκα μήνες που ίσχυε το συγκεκριμένο πρόγραμμα προσπαθήσαμε η απασχόλησή τους να συνδεθεί, πέραν της αποτελεσματικότητας στους καθαρισμούς των δασών, και με την ικανότητα ανάληψης συγκεκριμένων εργασιών πρόληψης. Δεν κατάλαβε η Ν.Δ. τι της παραδώσαμε. Γι’ αυτό και δεν ανανέωσε το πρόγραμμα, στερώντας από τη δασοπροστασία την απασχόληση χιλιάδων εξειδικευμένων συνανθρώπων μας.
Όμως οι πυρκαγιές αυτές αφορούν σε σημαντικό βαθμό και τον αγροτικό χώρο που συμβάλλει καθοριστικά στη διαβίωση των κατοίκων σε αυτές τις περιοχές. Περί τους 580.000 πολίτες σε όλη τη χώρα έχουν κύριο ή συμπληρωματικό εισόδημα από τη συγκεκριμένη δραστηριότητα. Ειδικά η γεωργία από τις πυρκαγιές αυτές χάνει κάθε χρόνο περισσότερα από 50.000 στρ. καλλιεργειών, αλλά και άλλες υποδομές.
Επίσης το 50% των εκτάσεων δασικού χαρακτήρα χρησιμοποιούνται πλέον και από τους κτηνοτρόφους είτε για βόσκηση, είτε για δήλωση ως επιλέξιμες στον ΟΣΔΕ για τις ενισχύσεις.
Όμως όταν οι εκτάσεις αυτές καίγονται κηρύσσονται υποχρεωτικά αναδασωτέες και χάνουν τις δυνατότητες αυτές. Γι’ αυτό και μακροπρόθεσμα πρέπει να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις εκείνες που θα επιτρέψουν στους κατοίκους των περιοχών που πλήττονται από πυρκαγιές, δηλαδή τους αγρότες, τους κτηνοτρόφους, τους δασεργάτες, τους μελισσοκόμους, να ασχολούνται ενεργά και με την αποκατάσταση και την προστασία των δασών.
Στις περιαστικές βέβαια πυρκαγιές πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη βαρύτητα στη συμμετοχή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και στην οργάνωση της εθελοντικής δράσης. Είναι αδιανόητο να μην μπορεί η Αυτοδιοίκηση να υπερασπιστεί το φυσικό της περιβάλλον.