Σε μια ατμόσφαιρα γεμάτη ενθουσιασμό και ζωντάνια, το 3ο Δημοτικό Σχολείο Βασιλικού γιόρτασε την ποίηση με μια εκδήλωση που άφησε άφωνους μαθητές, εκπαιδευτικούς και γονείς.
Στις 17 Μαΐου 2024, η αυλή του σχολείου μεταμορφώθηκε σε ένα μαγικό θέατρο, όπου οι στίχοι των μεγάλων μας ποιητών πήραν σάρκα και οστά. Μαθητές από όλες τις τάξεις, με άψογη απαγγελία και μελωδικές φωνές, απήγγειλαν ποιήματα του Ομήρου, του Οδυσσέα Ελύτη, του Γιάννη Ρίτσου, του Νίκου Γκάτσου, του Γεώργιου Σεφέρη, του Κωνσταντίνου Καβάφη και του Κωστή Παλαμά.
Η συγκίνηση ήταν διάχυτη στην ατμόσφαιρα καθώς οι μικροί μαθητές έδιναν πνοή στους στίχους, αγγίζοντας με την αθωότητα και την αυθεντικότητα τους την ψυχή του κοινού. Η αγάπη τους για την ποίηση και το πάθος τους για την έκφραση ήταν εμφανή σε κάθε λέξη, σε κάθε νότα.
Η γιορτή δεν θα μπορούσε να λάμψει χωρίς την αστείρευτη ενέργεια και το πάθος των εκπαιδευτικών. Συνεργάστηκαν άψογα, δημιούργησαν ένα ατμοσφαιρικό σκηνικό και καθοδήγησαν με υπομονή και αγάπη τους μαθητές σε αυτό το ξεχωριστό ταξίδι. Η σχολική σύμβουλος τίμησε την εκδήλωση με την παρουσία της, ενώ ο διευθυντής του σχολείου χαιρέτησε με θέρμη όλους όσους συμμετείχαν.
Μια ξεχωριστή νότα στην γιορτή πρόσθεσαν οι δασκάλες από την Ισπανία. Απαγγέλλοντας στίχους του Λόρκα, μοιράστηκαν με τους μαθητές την ομορφιά της δικής τους ποιητικής παράδοσης, γεφυρώνοντας τα πολιτιστικά χάσματα και ενισχύοντας το αίσθημα της αλληλεγγύης.
Η 17η Μαΐου 2024 θα μείνει χαραγμένη στις μνήμες όλων όσων συμμετείχαν. Ήταν μια ημέρα γεμάτη ποίηση, αγάπη και ενότητα. Μια ημέρα που απέδειξε πως η τέχνη έχει τη δύναμη να αγγίζει τις ψυχές, να εμπνέει και να φέρνει τους ανθρώπους πιο κοντά.
Αλλά η γιορτή στο 3ο Δημοτικό Σχολείο Βασιλικού δεν ήταν απλά μια εκδήλωση. Ήταν μια σπουδαία ευκαιρία για τους μαθητές να έρθουν σε επαφή με την ποίηση, να καλλιεργήσουν την αγάπη τους για τη γλώσσα και να αναπτύξουν την κριτική τους σκέψη. Ήταν μια υπενθύμιση πως η τέχνη είναι απαραίτητη για την ανάπτυξη του πνεύματος και την καλλιέργεια της ψυχής.
Και ας μην ξεχνάμε: Όταν τα παιδιά έρχονται σε επαφή με την ποίηση και την αγάπη για τη γνώση, χτίζουν γερά θεμέλια. Θεμέλια που δεν μπορούν να γκρεμιστούν από κανέναν. Γιατί η ποίηση είναι πνεύμα, και το πνεύμα, σαν θαύμα, πετάει ψηλά!
